Wypuszczony
na rynek w roku 1978 Nikon FE był pierwszym nowoczesnym i małym (wedle
ówczesnych standardów Nikona, którego aparaty nigdy do najmniejszych nie
należały) aparatem firmy wyposażonym w automatyczny tryb naświetlenia
z kodowaniem maksymalnego otworu przysłony typu AI.
Migawka lamelkowa o przebiegu pionowym. Obsługiwane czasy: 8 -1/1000
sek, plus B i M90 (B i 1/90 sekundy są czasami obsługiwanymi
mechanicznie i działają również gdy aparat nie ma zasilania) oraz Auto.
Po nastawieniu trybu AUTO na pokrętle czasów pokrętło się blokuje
zapobiegając przypadkowej zmianie programu. By zmienić ustawienie trzeba
nacisnąć srebrny guzik na pokrętle by zwolnić blokadę zmienić
nastawiony czas.
Pomiar światła 60/40 centralnie ważony TTL. Centralna część o
średnicy 12 mm zaznaczona na matówce odpowiada polu pomiaru dającym 60%
wyniku. Korekta ekspozycji +/- 2eV, niestety w wizjerze nie pokazuje
się kontrolka wskazująca nastawienie korekty.
Pomiar światła włącza się odciągając od korpusu dźwignię naciągu.
Złożenie dźwigni blokuje możliwość wyzwolenia migawki. Przy dźwigni
przesuwu filmu jest dodatkowa dźwigienka, która blokuje przesuw filmu
pozwalając na naciągnięcie migawki, co umożliwia wielokrotną ekspozycję.
Licznik klatek nie przesuwa się wtedy do przodu.
Automatyka to priorytet przesłony. Po ustawieniu przesłony na
obiektywie automat dobierał czas naświetlania Odczyt wartości przesłony i
czasu migawki w wizjerze. W trybie MANUAL w wizjerze pokazuje się
nastawiona wartość przesłony, natomiast na skali czasów ekspozycji
czarna strzałka wskazuje czas wybrany przez światłomierz, natomiast
zielone podświetlenie wskazuje czas ustawiony na pokrętle. Nikon FE nie
ma ograniczenia czasu trwania ekspozycji. W trybie automatyki realizuje
ekspozycje trwające po kilka minut, choć nie pokazuje nastawów takiej
ekspozycji. Blokada nastawów ekspozycji realizowana przez popchnięcie
dźwigni samowyzwalacza w kierunku bagnetu. Aparat nie pokazuje, że
ekspozycja została zablokowana, światłomierz pokazuje aktualny odczyt,
ale zdjęcie zostanie wykonane z zastosowaniem zablokowanych wartości.
Wstępne podniesienie lustra występuje jako funkcja samowyzwalacza. W
przypadku korzystania z samowyzwalacza w trybie AUTO należy zakryć
wizjer, by dostające się tamtędy światło nie zmieniło warunków
ekspozycji. Opóźnienie samowyzwalacza wynosi 8-14 sekund.
Dźwignia podglądu głębi ostrości znajduje się po prawej stronie bagnetu.
Gorąca stopka, bez pomiaru TTL. Czas synchronizacji błysku 1/125 sek.
W oprawie wizjera dioda sygnalizuje gotowość wyzwolenia lampy (z lampą
SB 10, przy podłączeniu tej lampy w trybie AUTO aparat ustawia 1/90
sekundy jako czas naświetlania). Dioda błyska jeśli został nastawiony
czas krótszy niż 1/125 sek. |