Nikon D2H 

Nikon D2H

Nikon D2H jest lustrzanką cyfrową z matrycą APS-C wyposażoną w rzadki, już nieprodukowany
4-megapikselowy sensor JFET-LBCAST produkcji Nikon. Ten wysokiej jakości sensor charakteryzuje się zdolnością do rejestrowania bardzo realistycznych kolorów i niezwykłego poziomu detali, co czyni go idealnym narzędziem do fotografii, w której liczy się autentyczność i wyjątkowa plastyczność obrazu.

Nikon D2H - specyfikacja

Nikon D2H dziś w 2025 roku to 22 letnia profesjonalna absolutnie flagowa lustrzanka cyfrowa wyposażona w sensor APS-C.

• Data wydania: 22 lipca 2003 roku.
• Matryca: 4,1-megapikselowa matryca JFET-LBCAST w formacie DX (APS-C) o wymiarach 23,7 x 15,5 mm.
• Zakres czułości ISO: od 200 do 1600, z możliwością rozszerzenia do Hi-1 (3200) i Hi-2 (6400).
• Szybkość zdjęć seryjnych: do 8 klatek na sekundę, z możliwością wykonania serii do 40 zdjęć JPEG lub 25 RAW.
• Autofokus: 11-polowy system Multi-CAM 2000 z 9 czujnikami krzyżowymi, oferujący tryby takie jak Single Area AF, Dynamic AF i Group Dynamic AF.
• Pomiar ekspozycji: 3D Color Matrix Metering II, pomiar centralnie ważony oraz punktowy.
• Zakres czasów naświetlania: od 1/8000 s do 30 s oraz tryb Bulb.
• Ekran LCD: 2,5-calowy wyświetlacz TFT o rozdzielczości 211 200 punktów.
• Mocowanie obiektywów: Nikon F, kompatybilne z obiektywami AF Nikkor, w tym AF-S i DX.
• Magazynowanie danych: karty CompactFlash typu I i II oraz Microdrive (obsłuży nawet CF 32GB)
• Złącza: USB 2.0 do szybkiego transferu danych.
• Korpus: wykonany ze stopu magnezu, zapewniający trwałość i odporność na warunki atmosferyczne.
• Wizjer: optyczny pentapryzmatyczny z pokryciem 100% kadru i powiększeniem 0,86x.
• Bateria: akumulator litowo-jonowy EN-EL4, umożliwiający wykonanie około 2 900! zdjęć na jednym ładowaniu.
• Waga i wymiary: około 1 200 g (z baterią) oraz wymiary 158 x 150 x 86 mm.

Sensor JFET-LBCAST, który znajduje się w Nikon D2H

Sensor LBCAST (Lateral Buried Charge Accumulator and Sensing Transistor Array) firmy Nikon, zastosowany w modelu Nikon D2H, posiadał kilka unikalnych cech, które wyróżniały go na tle współczesnych sensorów i nadawały obrazom charakter zbliżony do fotografii analogowej:

• Prosta konstrukcja pikseli: Każdy piksel w sensorze LBCAST składał się z uproszczonej struktury, co zwiększało efektywną powierzchnię światłoczułą. Większa powierzchnia pikseli pozwalała na lepsze wychwytywanie światła, co przekładało się na bogatsze tonalnie obrazy o charakterystyce zbliżonej do tradycyjnych filmów fotograficznych.
   
• Szybki odczyt danych: Dzięki podziałowi fotositów na dwa kanały odczytu – jeden dla pikseli zielonych, a drugi dla czerwonych i niebieskich – sensor umożliwiał szybszy odczyt danych. Taka architektura minimalizowała artefakty szumowe i pozwalała na uzyskanie płynnych przejść tonalnych, co jest charakterystyczne dla fotografii analogowej.
   
• Niższe zużycie energii: LBCAST zużywał mniej energii w porównaniu z tradycyjnymi sensorami CCD i CMOS w tamtym okresie, co przekładało się na mniejsze nagrzewanie sensora. Niższa temperatura pracy sensora redukowała występowanie szumów termicznych, co sprzyjało uzyskiwaniu czystych i wyrazistych obrazów o naturalnej kolorystyce.
   
• Lepsza reprodukcja kolorów: Dzięki zaawansowanej technologii przetwarzania sygnału, LBCAST oferował poprawioną czułość, kontrast i reprodukcję kolorów, co nadawało obrazom głębię i nasycenie charakterystyczne dla fotografii analogowej.

Jak powstawały zdjęcia na Nikon D2H, które znajdują się
w tym opisie?

• Na aparacie ustawiona była szersza rozpiętość tonalna w postaci Adobe RGB.
• Format zdjęć RAW.
• Tryb wykonywania zdjęć (M) manualny.
• Zdjęcia wywoływane przez ACR (najnowszą wersję).
• Zdjęcia nie były poddawane żadnej obróbce. Jak wyszło – tak wyszło.

Obiektyw nie jest w zestawie